U kunt op deze pagina de oude kaart van Caïro vinden om af te drukken en te downloaden in PDF. De historische kaart van Caïro en de oude kaart van Caïro tonen het verleden en de ontwikkelingen van de stad Caïro in Egypte.

Caïro historische kaart

Kaart van Caïro historisch

De oude kaart van Caïro toont de ontwikkelingen van de stad Caïro. Deze historische kaart van Caïro zal u toelaten om te reizen in het verleden en in de geschiedenis van Caïro in Egypte. De oude kaart van Caïro is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

De oorsprong van de moderne stad Caïro wordt over het algemeen teruggevoerd op een reeks nederzettingen in het eerste millennium. Rond de eeuwwisseling van de 4e eeuw, toen Memphis steeds minder belangrijk werd, stichtten de Romeinen een vestingstad langs de oostoever van de Nijl. Dit fort, bekend onder de naam Babylon, blijft het oudste bouwwerk van de historische stad Cairo. Het is ook gelegen in de kern van de Egyptische Koptische christelijke gemeenschap, die zich aan het eind van de 4e eeuw van de Romeinse en Byzantijnse kerk heeft afgescheiden. Veel van de oudste Koptische kerken van Caïro, waaronder de Hangende Kerk, bevinden zich langs de vestingmuren in een gedeelte van de stad dat bekend staat als Koptisch Caïro, zoals je kunt zien op de historische kaart van Caïro.

In 969 stichtten de Fatimiden onder leiding van generaal Gawhar al-Siqilli met zijn Kutamas-leger, onder het morele vaandel van Ubayd Allah al-Mahdi, een sjiitische Ismaili-imam, de Fatimidische dynastie. Egypte werd veroverd vanuit hun basis in Ifriqiya en een nieuwe versterkte stad ten noordoosten van Fustat werd gesticht. Het kostte Jawhar vier jaar om de historische stad te bouwen, aanvankelijk bekend als al-Manṣūriyyah, die zou dienen als de nieuwe hoofdstad van het kalifaat. In die tijd gaf Jawhar ook opdracht tot de bouw van de al-Azhar Moskee, die uitgroeide tot de op twee na oudste universiteit ter wereld. Caïro zou uiteindelijk een centrum van geleerdheid worden, met de bibliotheek van Caïro die honderdduizenden boeken bevatte. Toen kalief al-Mu'izz li Din Allah uiteindelijk in 973 vanuit de oude Fatimidische hoofdstad Mahdia in Tunesië aankwam, gaf hij de stad haar huidige naam, al-Qahira ("De Overwinnaar"), zoals te zien is op de historische kaart van Caïro.

Gedurende bijna 200 jaar na de stichting van Caïro bleef het administratieve centrum van Egypte in Fustat, zoals vermeld op de historische kaart van Caïro. In 1168 staken de Fatimiden onder leiding van Vizier Shawar Fustat in brand om te voorkomen dat Cairo door de kruisvaarders zou worden ingenomen. De hoofdstad van Egypte werd permanent verplaatst naar Caïro, dat uiteindelijk werd uitgebreid met de ruïnes van Fustat en de eerdere hoofdsteden al-Askar en al-Qatta'i. Terwijl de brand van Fustat met succes de historische stad Caïro beschermde, leidde een voortdurende machtsstrijd tussen Shawar, koning Amalric I van Jeruzalem, en de Zengidische generaal Shirkuh tot de ondergang van het Fatimidische establishment.

Caïro vintage kaart

Kaart van Caïro antiek

De Cairo vintage kaart geeft een uniek inzicht in de geschiedenis en de evolutie van de stad Cairo. Deze vintage kaart van Caïro met zijn antieke stijl zal je toelaten om te reizen in het verleden van Caïro in Egypte. De Caïro vintage kaart is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

In 1169 werd Saladin door de Fatimiden aangesteld als de nieuwe vizier van Egypte en twee jaar later zou hij de macht grijpen van de familie van de laatste Fatimidische kalief, al-'Āḍid. Als de eerste sultan van Egypte stichtte Saladin de Ayyubidische dynastie, met Caïro als hoofdstad, en sloot hij zich aan bij de Abbasiden, die in Bagdad zetelden. Tijdens zijn bewind bouwde Saladin ook de Citadel van Caïro, die tot het midden van de 19e eeuw dienst deed als zetel van de Egyptische regering. In 1250 namen slavensoldaten, bekend als de Mamluks, de macht over Egypte over en vestigden, zoals veel van hun voorgangers, Caïro als hoofdstad van hun nieuwe dynastie. In navolging van de Ayyubiden werd veel van het land van de voormalige Fatimidische paleizen verkocht en vervangen door nieuwere gebouwen. Bouwprojecten op initiatief van de Mamluks duwden de stad naar buiten en brachten ook nieuwe infrastructuur naar het centrum van de stad, zoals je kunt zien op de Cairo vintage kaart. Ondertussen bloeide Caïro op als een centrum van islamitische geleerdheid en een kruispunt op de route van de specerijenhandel tussen Europa en Azië.

In 1340 telde Caïro bijna een half miljoen inwoners en was daarmee de grootste stad ten westen van China. Hoewel zij tijdens de Late Middeleeuwen aan de stagnatie in Europa ontsnapte, kon Caïro niet ontsnappen aan de Zwarte Dood, die de stad tussen 1348 en 1517 meer dan vijftig maal trof. Tijdens de eerste en meest dodelijke golven werden ongeveer 200.000 mensen gedood door de pest, en tegen de 15e eeuw was de bevolking van Caïro gereduceerd tot tussen 150.000 en 300.000. De status van oude stad verminderde nog meer nadat Vasco da Gama een zeeroute rond Kaap de Goede Hoop ontdekte, waardoor specerijenhandelaars Caïro konden vermijden, zoals op de oude kaart van Caïro te zien is. De politieke invloed van Caïro verminderde aanzienlijk nadat de Ottomanen in 1517 de Mamlukse macht over Egypte hadden overgenomen. Sultan Selim I regeerde vanuit Constantinopel en degradeerde Egypte tot een provincie, met Caïro als hoofdstad. Om deze reden wordt de geschiedenis van Caïro in de Ottomaanse tijd vaak als onbeduidend beschreven, vooral in vergelijking met andere perioden.

In de 16e en 17e eeuw bleef Caïro een belangrijk economisch en cultureel centrum. Hoewel niet langer op de specerijenroute, vergemakkelijkte de vintage stad Caïro het vervoer van Jemenitische koffie en Indiaas textiel, hoofdzakelijk naar Anatolië, Noord-Afrika en de Balkan, zoals vermeld op de vintage kaart van Caïro. Kooplieden uit Caïro brachten goederen naar de dorre Hejaz, vooral tijdens de jaarlijkse hadj naar Mekka. Het was in diezelfde periode dat de Al-Azhar Universiteit het overwicht onder de islamitische scholen bereikte dat zij vandaag de dag nog steeds heeft; pelgrims op weg naar de hadj getuigden vaak van de superioriteit van de instelling, die geassocieerd was geraakt met het Egyptische corps van islamitische geleerden. In de 16e eeuw stonden er in Caïro ook flatgebouwen waarvan de onderste twee verdiepingen bestemd waren voor handel en opslag en de verdiepingen daarboven werden verhuurd aan huurders.